Lezing: De Romeinse vicus van Rimburg

Tussen 1926 en 1929 werden ten noorden van Schloss Rimburg archeologische opgravingen uitgevoerd. Otto Eugen Mayer had de leiding over de opgravingen. Samen met helpers legde hij delen van een Romeinse nederzetting bloot, een zogenaamde vicus. Naast woongebouwen werden tijdens de opgravingen ook een pottenbakkerij, een watermolen en delen van een brug gedocumenteerd. Het hoge grondwaterpeil zorgde voor ideale conserveringsomstandigheden voor hout en organische vondsten, waardoor de vindplaats uniek is voor Romeins onderzoek in Noordrijn-Westfalen. Door de nazi-overname en Mayers vlucht werden de opgravingsresultaten nooit volledig gepubliceerd. Documenten en vondsten verdwenen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Sommige daarvan werden in 2016 herontdekt en met elkaar in verband gebracht. De lezing richt zich op de opgravingsgeschiedenis en de kennis die we daaruit kunnen putten. De vicus van Rimburg is een indrukwekkend voorbeeld van de transformatie van een oude nederzetting en geeft een indruk van het leven in de Romeinse provincie.